had atau bantasan yang ditetapkan mestilah dipatuhi oleh semua orang demi kepentingan bersama.
kalau tidak,kami semua akan mengalami kehilangan arah dan menimbulkan ketidakseimbangan.
pada 3 disember,saya telah melanggar sebuah kereta bermodel waja.
hal ini disebabkan saya menunggang motosikal sehingga had laju 80km per jam.
biasanya saya hanya tunggang hingga 60km/j.
saya menunggang dengan had laju 80km/jam disebabkan takut ketinggalan ceramah yang akan diadakan pada pukul 7pm.
biasanya saya akan bertolak 15 minit lebih awal daripada jam yang ditentakan.
tapi,saya juga tidak mahu ketinggalan rancangan kartun bernama "detective conan".
jadi,saya bertolak pada pukul 7pm.
dalam kejadian kemalangan itu,sebab utama yang menimbulkan kemalangan ialah had laju saya dan kesalahsangkaan saya terhadap kereta yang mahu ikut mana satu lorong.
pada masa itu,kereta itu belok dari jalan persimpangan.
pemandu itu mengikut lorong kanan.
apabila saya menunggang ikut kiri dan mahu memotong dia,dia memusing ikut lorong kiri pula secara tiba-tiba.
jadi,saya telah melanggar bahagian kiri belakang kereta.
motosikal saya jatuh ke tanah telah mengemek keretanya dan menyebabkan warna keretanya tertanggal.
nasib baik,saya tiada apa-apa kecederaan parah.
cuma kulit tercakar dan bengkak.
pada keesokan hari,saya telah dihubungi untuk membincang soal pembaikian dan ganti rugi.
kos pembaikian ialah rm300.
bengkel kereta itu ialah pilihan tuan kereta.
sebelum ini,saya telah menanya tentang harga pembaikian di bengkel lain,iaitu sebanyak rm300.
saya telah pilih yang dipilih oleh tuan kereta kerana bengkel itu ialah kenalan bapa mertuanya dan bengkel yang biasa dia pergi.
kualiti pembaikian terjamin.
selepas itu,saya diminta bayar ganti rugi sebanyak rm200 atas penyimpanan kereta di bengkel sebanyak dua hari.
kerana kereta merupakan satu-satunya pengangkutan yang membawa dia pergi kerja,klinik,pasar dan sebagainya.
lagipun,isteri dia dalam kehamilan.
sebenarnya,dia boleh minta pertolongan dari ahli keluarganya atau kawan.
tapi,dia menjelaskan bahawa dia ialah seorang pambaiki hawa dingin kapal.
dia memerlukan kereta untuk dia pergi sana sini.
lagipun,dia memerlukan kereta untuk mengutip hutang kawannya dan membaiki hawa dingin kereta dan rumah sebagai kerja sampingannya.
saya rasa dia telah membesar-besar hal tersebut.
ketiadaan kereta 2 hari mungkin boleh menjimatkan wang lagi.
dia boleh mengurangkan perbelanjaan walaupun kekurangan kemudahan kereta.
2 hari saja pun tidak boleh tahan dan tolak ansur.
dalam pembincangan,saya bercadang membayar ganti rugi itu sebanyak rm100.
tapi,dia masih mahu rm200.
setelah pembincangan lama,dia telah menerima rm150 sebagai gani ruginya.
orang-orang pada masa kini memang mementingkan wang daripada keperluan mentah.
hal ini mungkin disebabkan tekanan kos kehidupan.
saya memahami kesusahannya kerana mempunyai isteri yang hamil dan seorang anak perempuan mahu dibela.
jadi,saya menganggap saya membayar wang sebanyak rm450 sebagai pengajaran langgar had laju dan dermaan kepada tuan kereta yang hidup susah itu.
bukan saya tidak mahu lapor polis atau syarikat insuran.
demi kebaikan bersama dan menjimatkan masa kedua-dua pihak,saya terpaksa mengalami kerugian walaupun munculnya ketidakadilan dalam kedua-dua pihak.
tapi,saya tidak melanggar undang-undang.
saya tidak akan melakukan perbuatan yang melanggar undang-undang dan naluri hati saya.
saya beranggap bahawa masalah itu bukanlah satu masalah jika boleh diatasi dalam proses mendapati keadilan.
tapi,wang bukan segala-galanya.
wang tidak dapat menyelesaikan segala-galanya.
seseorang itu akan kehilangan maruahnya apabila menerima jumlah wang tersebut kerana dia telah menjual maruah atas tarikan wang atau kebendaan.
tapi,ini merupakan keadaan sebenarnya dalam masyarakat kita.
semakin hari,samakin banyak orang tidak mengamalkan sikap bermuafakat lagi kerana tekanan hidup yang semakin besar lagi berat.
saya berharap agar pihak masyarikat termasuk:pihak kerajaan,polis,insuran,agama,ibu-bapa dan sebagainya boleh memainkan peranan masing-masing dan meningkatkan kualiti perkhidmatan mereka supaya kepentingan bersama dan keadilan masih wujud dalam dunia yang kejam ini!
saya juga akan bertolak lebih awal daripada masa bermula dan mengikuti had laju biasa yang saya tunggang.
ingatlah jangan langgar had dan bantasan dalam seumur hidup saya!
inilah pengajaran dan pengamalan saya.
Catatan
.jpg)